پنومونی یا ذات الریه سگ چیست؟

پنومونی تحریک و التهاب در ریه ها است که منجر به تجمع مایع در کیسه های هوایی می شود. این امر تبادل طبیعی اکسیژن و دی اکسید کربن در ریه ها را به خطر می اندازد و در نتیجه تنفس دشوار می شود. پنومونی می تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود، از جمله:

• باکتری ها
• ویروس ها
• موجودات قارچی
• انگل ها
• استنشاق مواد شیمیایی و دود

علائم پنومونی سگ

ذات الریه علائم زیادی ایجاد می کند که از خفیف تا شدید متغیر است. شایع ترین علائم عبارتند از:

• سرفه کردن
• تنفس پر زحمت
• ترشحات بینی
• خس خس سینه
• تب
• بی حالی
• دیسترس تنفسی
• لثه های آبی (در موارد شدید)

انواع پنومونی سگ

پنومونی انواع زیادی دارد و اغلب یک سگ می تواند چندین نوع ذات الریه را به طور همزمان داشته باشد. این بیماری اغلب با عفونت های باکتریایی ثانویه اتفاق می افتد.

پنومونی آسپیراسیون

پنومونی آسپیراسیون زمانی رخ می دهد که سگ موادی مانند غذا یا استفراغش را تنفس کند. این یکی از شایع ترین انواع پنومونی است. مواد غذایی استنشاق شده فضاهای عبور هوا را مسدود می کند و یک آبشار التهابی در ریه ها ایجاد می کند. اسیدهای معده نیز می توانند به طور مستقیم به سلول های ریه آسیب برسانند. همه این عوامل در کنار هم یک محیط عالی برای عفونت باکتریایی ثانویه ایجاد می کنند. برخی از حیوانات به دلیل عواملی مانند:

پنومونی باکتریایی

توله سگ ها، سگ‌های مریض و دارای نقص ایمنی بیشتر مستعد ابتلا به ذات الریه باکتریایی هستند. به طور معمول، این نوع پنومونی یک بیماری ثانویه است، یا در ارتباط با یک مشکل تنفسی بزرگتر که شامل چندین باکتری و ویروس است، اتفاق می افتد. باکتری های رایج موجود در سگ های مبتلا به ذات الریه عبارتند از:

• بوردتلا
• مایکوپلاسما
• یرسینیا
• استرپتوکوک
• coli
• کلبسیلا
• سودوموناس

پنومونی ویروسی

این ویروس‌ها عمدتاً از طریق استنشاق پخش می شوند و معمولاً برای سگ های دیگر بسیار مسری هستند. سگ ها در پناهگاه ها یا پارک ها ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ذات الریه ویروسی باشند.

پنومونی انگلی و تک یاخته ای

پنومونی انگلی و تک یاخته ای زمانی رخ می دهد که انگل های زنده در ریه های سگ زندگی و تولید مثل کنند. سگ ها ممکن است از طریق مدفوع آلوده و در مورد کرم قلب از طریق حشرات ناقل مانند پشه دچار انگل شوند . این نوع ذات الریه در سگ ها غیرمعمول است و شامل موارد زیر است:

چگونگی تشخیص پنومونی

دامپزشکان از بسیاری از تست های تشخیصی برای تشخیص ذات الریه استفاده می کنند. به طور معمول، آنها با گوش دادن به صداب ریه ها با گوشی پزشکی شروع می کنند. مایع در قفسه سینه ممکن است مانند صدای خس خس سینه و ترکیدن به نظر برسد. این علامت، همراه با سرفه یا مشکل در تنفس، ممکن است دامپزشک را وادار کند که آزمایش‌های تشخیصی بیشتری را توصیه کند.

رادیوگرافی

دامپزشکان از رادیوگرافی یا اشعه ایکس از قفسه سینه برای تشخیص ذات الریه استفاده می کنند. مایع و التهاب با اشعه ایکس بسیار متفاوت از هوا به نظر می رسد، با الگوی خاکستری رنگ، تکه تکه یا مه آلود. پنومونی می تواند یک لوب ریه یا چندین لوب را تحت تاثیر قرار دهد.

دامپزشکان می توانند از تصویربرداری پیشرفته مانند MRI یا CT برای ارزیابی کامل میزان ذات الریه و سایر عوامل خطر استفاده کنند یا ممکن است از آزمایش های دیگری برای عوامل عفونی و پارا سایت ها، از جمله PCR، سرولوژی، و غیره استفاده کنند.

درمان پنومونی سگ

درمان بستگی به نوع پنومونی و آسیب شناسی زمینه ای یا سایر بیماری ها دارد. شدت بیماری نیز شدت درمان را تعیین می کند. موارد خفیف پنومونی را می توان به صورت سرپایی با داروها، استراحت و مراقبت های خانگی مدیریت کرد. موارد متوسط ​​تا شدید نیاز به بستری شدن در بیمارستان دامپزشکی با تجهیزات ویژه دارند.

آنتی بیوتیک ها

دامپزشکان برای سگ های مبتلا به پنومونی باکتریایی اولیه یا ثانویه آنتی بیوتیک تجویز می کنند. رایج ترین آنتی بیوتیک ها شامل داکسی سایکلین، فلوروکینولون و آموکسی سیلین-کلاوولانیک اسید است. طول درمان معمولا طولانی مدت است، گاهی اوقات بیش از یک ماه.

اکسیژن درمانی

مناسب برای حیواناتی که نمی توانند به اندازه کافی در هوای اتاق اکسیژن دریافت کنند. قفس اکسیژن یک محیط مناسب و بسته است که در آن می توان اکسیژن را از هوای اتاق (20 درصد اکسیژن) به 100 درصد اکسیژن رساند. این به طور معمول کم استرس ترین راه برای تامین اکسیژن به سگ هایی است که دچار ناراحتی تنفسی هستند.

مایع درمانی

سگ‌های مبتلا به ذات‌الریه معمولاً کم آب هستند و برای آبرسانی مجدد به کاتتر داخل وریدی و مایع درمانی نیاز دارند. کم آبی، عملکرد تنفسی را مختل می کند، بنابراین این امر به ویژه در موارد ذات الریه مهم است.

بهبود و مدیریت پنومونی سگ

اشعه ایکس معمولاً هر دو تا پنج روز در مرحله حاد و سپس هر یک تا دو هفته (در صورت نیاز) تا رفع کامل استفاده می شود. اشعه ایکس باید هر چند ماه یکبار پس از رفع کامل مجدد انجام شود. همچنین در صورت نیاز آزمایش خون در دو هفته اول پس از یک دوره پنومونی توسط دامپزشک شما انجام می‌شود.

اکثر دامپزشکان ادامه درمان را حداقل یک هفته پس از رفع علائم بالینی و بهبودی توصیه می کنند. دامپزشکان معمولاً داروهای ضد سرفه را برای سگ هایی که از ذات الریه بهبود می یابند توصیه نمی کنند. سرفه راه طبیعی بدن برای از بین بردن عفونت و مایعات داخل مجاری تنفسی است.برای سالم نگهداری کردن از سگتان نکات دقیق نگهداری سگهای خانگی ار مطالعه کنید.